นายหยางซื่อบื้อกับนายเอกตัวร้าย

 ชินเป็นหนุ่มที่หน้าคล้ายเด็กม.ปลายแต่ตัวเองเรียนจบปริญญาตรีแล้ว เพราะมีปัญหาในครอบครัวจึงต้องทำงานพาร์ทไทม์ในผับ ตอนเย็นของวันสุดท้ายที่ชินทำงานบังเอิญเห็นหยางเดินควงแขนกับผญ.คนหนึ่งเข้าผับที่ตัวเองทำงาน ชินจึงรีบเข้าห้องเปลี่ยนชุดหลังร้านเพื่อไปเปลี่ยนชุดรับแขกvipที่เจ้าของห้องเรียก

 หยางในที่นี้ เป็นรุ่นพี่ที่ตัวเอง(เคยชอบแต่ไม่เคยบอกให้ใครรู้) ประเด็นคือ ชินไม่เคยลืมพี่หยางคนนี้เลย

:ในห้องvip

  มีผู้ชายร่างสูงใหญ่กำลังรออยู่ในห้อง หยางพูดขึ้น พวกนายมารอกันนานยัง /ไม่นานเดี๋ยวเด็กที่เรียกไว้ก็มาจะเอาด้วยมั้ย ชายอีกคนจึงเรียกผญ.ที่เดินควงมากับหยางให้มานั่งตักตัวมั้ย 

ผญ.จึงรีบตอบคนที่ถามว่า เราไม่รู้จักกันนิ ด้วยน้ำเสียงเย็นชา ใช่เหรอหัวเราะ มีเสียงเปิดประตูเข้ามา  ผู้จัดการร้านเดินเข้ามากับหนุ่มหน้าใส

 ผจก.มาแล้วครับ น้องคนนี้เลยค้าบกำลังจะออกแล้วแต่ดันเอนเตอร์เทนถึงใจผมยังไม่อยากให้ออกเลย อยากได้อะไรบอกน้องเขาได้เลยค้าบ ผมฝากน้องเอาด้วยนะครับ ยิ้มมีความสุข ชินตกใจที่คนในห้องดันเป็นหยางแต่ก็ตกใจได้ไม่นานชินเดินไปรินไวน์ขาวใส่แก้ว 2 แก้วเดินยิ้มเข้าไปหาชายร่างสูงที่ดูราวอายุใกล้เข้าเลขสามแล้ว นั่งลงที่ตักโดยที่ใส่ชุดเมดเปิดหัวไหล่และต้นขาที่ขาว สิ่งที่ไม่คาดคิดเลยหยางลุกขึ้นทันทีแล้วพาผญ.เดินไปออกไปด้วยใบหน้าหงุดหงิดที่เเสดงออกเล็กน้อย 

   รอต่อตอนที่ 1 นะคะ     ติชมกันได้นะคะ ฝากติดตามกันด้วยนะคะ

 <อยากเขียนตอนไหนก็จะมาลงให้อ่านค่ะ5555+> 

         เขียนครั้งแรกค่ะ